İdari ve yasal normlar
İdari ve yasal normlarciddî devlet düzeni. Genellikle bağlayıcıdırlar ve yapısal bir organizasyona sahiptirler. Yönetimsel ve yasal normların uygulanması, kamu yönetimi etkileşimlerinin düzenlenmesini sağlar. Bu ilişkiler çeşitli sosyal yaşam alanlarında oluşur.
İdari ve yasal standartların bir diziözellikler. Bu nedenle, tüm kabul edilen düzenlemeler çeşitli yasal hükümler olarak düşünülür. İdari-hukuk normlarının uygulanmasında düzenleme konusu olan belirli yönetim ilişkileri ortaya çıkmaktadır. Dikkatli hükümler, kamu yönetimi alanlarında kamu çıkarlarını ifade etme (gerçekleştirme) araçlarını temsil etmektedir.
İdari ve yasal normlar yetkili devlet organları, yerel öz yönetim temsilcilikleri, kuruluşların, kurumların ve işletmelerin idaresi tarafından kurulur.
Söz konusu hükümler, farklı yasal güce sahip yasal işlemlerin yapısında yer almaktadır. Sözkonusu eylemler arasında, örneğin kanunlar, tüzükler bulunur.
Tüm idari ve yasal normlar,temsili bağlayıcı niteliğe sahip olanlar, devlet zorlaması üzerine özel tedbirlerle donatılmıştır. Bu hükümlerin oluşturulmasının amacı, gerekli idari düzeni korumaktır. Diğer yasal sektörlerin (çevre, arazi, mali, emek, vb.) Tabi olduğu sosyal etkileşimleri düzenlemek için ayrı idari hukuk türleri kullanılır.
Kabul edilen konumların yapısı, iç yapı, mantıksal olarak bağlı elemanlar kompleksidir. İdare hukukunun unsurları şunlardır:
- Hipotez. Bu bölüm, oluşumun (norm) hareket etmeye başladığı koşullara atıfta bulunmaktadır.
- Çıkarması. Bu bileşen yönetim katılımcılarının kurulmuş (doğru) davranışları için belirli kurallar içermektedir.
- Yaptırım. Bu öğe, bir tasarruf ihlal edildiğinde ortaya çıkacak sonuçları gösterir.
Başlıca idari hukuk türleri arasında:
- Yönetmelik uyarınca: malzeme ve usul. İlk durumda, hükümler yönetim ilişkilerinin yasal statüsünü pekiştirmekte ve doğrudan düzenlemeye devam etmektedir. Usul normları, maddi hükümlerin uygulanmasına ilişkin usul ve şartları belirler.
- Fonksiyonlara uygun olarak: düzenleyici, koruyucu. Düzenleyici normlar, pozitif (objektif) yönetsel etkileşimleri düzenler. Koruyucu hükümler, ilişkilerin korunması ile ilgilidir.
- Yasal düzenlemeye uygun olarak: zorunlu, öneri, dispositive, teşvik edici. Zorunlu normlar, kategorik reçeteleri, yönetim kapsamında bir davranış biçimi ile ilgili gereklilikleri içerir. Hükümsüzlük hükümleri, sunulan yasal alternatife göre davranış opsiyonunu seçme imkânı sağlar. Önerilen normlar, belirli bir sorunun çözülmesinde en uygun (etkili) yöntemin teklifini sağlar. Teşvik hükümleri, eylemde herhangi bir esasa sahip olması halinde, etkileşim içindeki katılımcılara uygulanan teşvik önlemlerini içerir.
- Reçetenin içeriğine uygun olarak: yasaklamak, bağlamak, güçlendirmek. İlki, kamu yönetimi alanında bazı faaliyetlerin uygulanmasına ilişkin yasal yasakları içermektedir. Mecburi hükümler, ilişkilerin tarafların sorumluluklarını güçlendirir, davranış için belirli seçenekler öngörür. İkinci grup, tarafların tarafsızlıklarını etkileşime sokan normları içermektedir. Bu, kişinin sabit gereksinimler çerçevesinde kendi takdirine bağlı olarak faaliyette bulunma becerisini ifade eder.
