Felsefenin Tarihsel Çeşitleri

Bildiğiniz gibi, pek çok açıdan tarihseltoplumun gelişimi dünyanın resmini belirler. Genellikle bu, düşünürler hakkındaki dünya görüşündeki farklılıkları açıklayabilir. Bu yazıda felsefenin tarihî temel tarihsel türleri üzerinde duracağız.

Çağda kozmotrancıllık oluşmaya başladıAntik çağ. Bu öğretinin dünyasının resminin merkezinde, doğal düzen ve uyum anlamına gelen kozmos yatmaktadır. Bu felsefe tipinde iki temel yön vardır. Eski düşünürler doğadaki uyum sürecini süreçlerinde (su, atom, toprak, hava vb.) Gördüler. Bu yöne materyalist denir. ahenk nedeni de (makul bir başlangıç, Eidos, fikri) manevi süreçte gördük. Bu yöne idealist denir.

Tarihi felsefe türlerini,Ortaçağ çağında kurulmuştur. Merkeziyetçilik, Tanrı fikrine dayanan bir yoldur. Bu felsefi akım, feodal toplumdaki mevcut düzeni kutsallaştırmak, köylü ayaklanmalarını yumuşatmak için kullanıldı. Öğretmenin ayırdedici bir özelliği, kutsal metinlerin saygı görmesi, bilginin önündeki inancın önceliği, dogmalardır. Tarihi felsefe türlerinin zaman gereksinimleri temelinde oluştuğu belirtilmelidir.

İnsan-merkezcilik,bir kişinin merkezi. Bu felsefi yönerge, kapitalizmin oluşumuna tepki olarak Rönesans'ta ortaya çıktı. Ona, kilise dogmalarının yüzyıllarca süren bastırılmasından insanı özgürleştirmenin amacı taşıyor. Beden ve ruhun güzelliğini ve birliğini söylüyor.

Kaynaklanan felsefe türlerini göz önünde bulundurun.Yeni Zamanın ilk dönemi. Merkezcilik bilgisi, bilgiyi elde etmeye dayanan bir doktrindir. Mevcut sosyal sistem gelişim için yeni teşvikler gerekti. Onlar farklı bilim ve teknoloji. Sonuç olarak, temel ilke bilginin iktidardır bir öğretim doğmuştur.

Etocentrism felsefi bir yön,hukukun ve siyasetin birliğinde merkezi konuma getiriyor. Nihayet kapitalist sistemi sağlamlaştırmak için kuruldu. Ana ilke, dünyanın her şeyinin devletin prizması aracılığıyla görülmesi.

Başka felsefe türleri doğarmodern çağın çağında. Logicocentrism zihnin doktrini ve gelişim yolları, özellikle de mantıktır. Felsefi yön, dünyanın yeni bir resmini oluşturmak amacıyla ortaya çıktı.

Sosyokrasi, temelini oluşturan bir doktrindir.insanların etkileşiminin bir ürünü olarak anlaşılan bir toplumdur. Temel ilke, bireyin bir topluma sahip olmaması, ki bu da bireylerin faaliyetlerinin sonucu olmasıdır. Bu doğrultuda dünya, sosyal ilişkilerin prizmasıyla izlenir.

Kozmizm onun yerini tutan bir öğretidir.Gezegensel bir yaratık olarak insan dünyasının bir resmi. Bu felsefi yöne göre birey, küresel olarak düşünebiliyor, toplumdaki yüksek öneminin farkında, Tanrı-erkeğe sahip.

Hümanizm kendi merkezine yerleştirilmiş bir öğretidirtopluma karşı olan yalnız bir adam. Bu felsefi yön, bireylerin yalnızlıklarından ve yalnızlıklarından merhamet yoluyla rahatlama sağlar. Bu doktrin, insanlar arasında yabancılaşmaya yol açan maddi ve manevi kendine yeterlilik nedeniyle oluşmuştur.

Yani, ana tarihsel türleri dikkate aldıkfelsefe. Gördüğünüz gibi, yeni zamanın gereksinimlerinin doğrudan etkisi altında oluşturuldular. İnsanların hayatı değişti ve değişti ve sonuç olarak belirli bir tarihsel an için yeterli olan yeni doktrinler ortaya çıktı.