Tiyatro sanatının kökeni, önkoşulları ve özellikleri. Antik Yunan Tiyatrosu

Antik Yunanistan, birçok türün doğum yeri olarak kabul edilirM.Ö. 4-5. yüzyılların başında ortaya çıkan teatral dahil sanatlar. "Tiyatro" kelimesinin bir Yunan kökeni vardır ve kelimenin tam anlamıyla "gözlük" olarak çevrilmiştir. Tiyatro sanatının köken zamanı genellikle bir standart ve bir model olarak algılanan klasik çağ olarak adlandırılır. Antik Yunan tiyatrosunun kendisi sıfırdan ortaya çıkmadı. Yüzlerce yıl boyunca, ülkenin kültürel hayatındaki en önemli olaylardan biri, tanrı Dionysos'un onuruna bir kutlama oldu. Uzun bir kıştan sonra doğanın yeniden canlanmasıyla ilişkili kült ritüellere ve sembolik oyunlara dayanıyordu. M.Ö. 4. yüzyılın sonundan itibaren Yunan başkentinde. Her yıl baharın başlangıcında belirli bir günde, komediler, trajediler ve dramalar bu etkinliğe adanmıştır. Böyle teatral gösteriler sonunda sadece Atina'da değil, ülkenin diğer bölgelerinde de yapılmaya başlandı, bir süre sonra herhangi bir resmi tatilin zorunlu bir parçası olarak kabul edildi. Performans seçimi şehir yetkilileri tarafından gerçekleştirildi, ayrıca “aktörler” in çalışmasını değerlendiren yargıçlar da görevlendirdi. Kazananlar teşvik ödülü aldı. Böylece tiyatro, herhangi bir festivalin ayrılmaz bir parçası oldu.

İlk Yunan tiyatrosu, Dionysos'un adını aldı veAkropolis'in yamaçlarından birinde açık gökyüzü altındaydı. Verilen yapı sadece sahne performansları için yapılmış ve çok sayıda seyirciyi ağırlamıştır. Tüm görsel kutular, sahnenin yanı sıra ahşap tahtalardan yapılmıştır. Böyle bir yapıda olmak çok güvensizdi. Öyleyse, bugüne kadar, Yeşilay Olimpiyatları sırasında (MÖ 499) seyircilerin ahşap koltuklarının neredeyse tamamen çöktüğü bilgisi geldi. Bu trajediden sonra sağlam bir taş tiyatro inşa etmeye karar verildi.

MÖ 4. yüzyılda. İkinci Yunan tiyatrosu dikilmiş, varlığı yıllar boyunca birçok kez değişmiştir. Dionysos'un taş tiyatrosu, Yunan mimari sanatının güzel bir örneğiydi ve daha sonra tiyatroların ortaya çıktığı her şey için bir model olarak hizmet etti. Bazı bilgilere göre, evresinin çapı (orkestralar) 27 metreden az değildi. İlk başta tüm görsel mekanlar, tiyatro performansının gerçekleştiği sahnenin hemen etrafında yer alıyordu. Ancak, performanslarına, duvarlarının çok ötesinde belirli yerlere gitmek zorunda kaldıkları çok sayıda insan vardı. Sonuç olarak, bazı izleyiciler, sahnenin kendisinden yeterince büyük bir mesafede oturan performansları düşünmek zorunda kaldılar.

Antik tiyatro modern olandan çok farklıydı.sadece üretimlerle değil, aynı zamanda iç dekorasyonla. Böylece oyuncuları sahnede, seyirci seviyesinde inşa edildi. Sadece birkaç yüzyıl sonra sahne iyimser oldu. Antik tiyatroda da perde yoktu. İlk görsel seriler genellikle etkili insanlara, yetkililerin temsilcilerine ve onların yaklaşık üyelerine verildi. Sıradan insanlar orkestradan yeterince uzak bir yerde en iyi yerleri işgal etmek zorunda kaldılar.

Antik Yunanistan'da tiyatro dolu geçtidevletin himayesi. Tüm temsillerin organizasyonu yüksek yetkililer - archons tarafından gerçekleştirildi. Bakım masraflarının yanı sıra aktörlerin, avukatların vb. Onlar horegami denilen şehirlerin zengin vatandaşlarının omuzlarına düştüler. Eski Yunanistan'da bir aktör ve oyun yazarı mesleği çok onurlu sayılırdı. MÖ 4-5. Yüzyılların başında tiyatroların birçok oyuncusu. siyaset yapan en yüksek resmi rütbeleri işgal etti.

Kadınların Yunanca oynayacağı söylenmelidirtiyatrolara izin verilmedi. Rolleri her zaman erkekler tarafından gerçekleştirildi. Oyuncu sadece metni iyi okumalı, aynı zamanda dans edip şarkı söyleyebilmelidir. Antik Yunan oyununun kahramanının ortaya çıkışının temeli, sahnede oynayan kişinin yanı sıra bir peruk giyilen maskeydi. Tüm temel duygularını ve deneyimlerini ileten, izleyicinin olumlu bir karakter ile negatif olanı ayırt etmesine izin veren maske idi.

Antik Yunan tiyatrosu gelişimin başlangıcını işaretlediGenel olarak Avrupa tiyatro sanatı. Modern tiyatroda bile, hem mimaride hem de aktörlerin oynadığı oyunda, temel ilkeleri hala gözlemlenmektedir. Dünyaya dramatik bir diyalog, canlı bir aktörün katılımını verdi, tiyatro sanatının varlığı imkansızdı.