Sözcüğün ustalığının ve özel türün harika bir eseri. "Ölmüş Ruhlar" N. Gogol'un tür açısından
Yaratıcılık N.V. Gogol birçok sır ve gizemlerle kuşatılmış durumda. Tek başına yazarın kişiliği eşsiz ve gizemli idi. Çocukluğundan beri özel bir kişiydi: Hastalığı nedeniyle akranlarıyla çok az temas kurmuş, mağduriyet ve başarısızlıklara karşı çok hassastır. Doğanın duyarlılığı annesinden geldi. Bununla birlikte, ailenin duygusallığı ile birlikte, Anavatan için derin bir sevgi ve kalıcı ahlaki değerler ruhuna bırakıldı.
"Ölü Ruhlar" fikri Gogol A.S'ye sunuldu. Puşkin. Belki de eserin en sıra dışı türüdür. "Ölü Ruhlar", Gogol tarafından bir şiir olarak atandı. Edebî kaynaklar, şiirsel destan eseri, bazı olayları anlatan, şiirsel bir biçime sahip olan şiir yazarlığını oldukça açık bir şekilde tanımlar. Unutulmamalıdır ki şiirler Rus destanlarını anımsatan olağanüstü derecede kahramancaydı. Herhalde kahramanlarla, olaylarla bir öykü anlatısı olmalı ama aynı zamanda lirik bir başlangıç olmalı.
Neden N.V. Gogol bu belirli türünü seçti? "Ölü Ruhlar" belirli bir Chichikov'un maceralarını anlatan bir nesir eseridir. Arsa açısından, eser pikaresk romana daha yakındır. Bununla birlikte, amaç yazar için oldukça farklıdır. Yalnızca Chichikov'un maceralarını konuşmakla kalmayıp, serfatlığın absürdlüğünü ve saçmalıklarını sergilemek istiyor. İsminin kendisinde bir oksimoron vardır (uyuşmayan şeylerin birleşimi). Gogol'un "Ölü Ruhlar" türünü kısmen yazar fikrini ortaya koyuyor. Olayların imajını kucaklayan, ölçekte kurulum dahil edilmiştir. Gogol tüm Rusya'yı göstermeye çalışıyor. Çalışmanın da lirik bir başlangıç olması gerekir - bu tür tarafından belirtilir. "Ölü Ruhlar" - yazarın lirik tartışmalarıyla dolu bir eser, Rusya hakkında, yol hakkında, doğayla ilgili argümanlar. Anlatı ana hattından geniş sapmalar felsefi ilke ile şiire dahil edilir. Bize eserin neye yazıldığını anlatıyorlar. Gogol, Rusya'nın içinde bulunan toprak sahipleri ve yetkililerinin adaletsizliği, köleliği, kusursuzluğu ve ortalızlığı yüzünden nasıl yok olduğunu anlatıyor. Chichikov bir arazi sahibinden diğerine gider ve her biri bir ya da daha fazla yardımcısı temsil eder. Ve Chichikov'un kendisi daha çok şeytana benzeyen özelliklere sahip bir anti kahraman gibidir.
Gogol bu türe ustaca dönüştürür. "Ölü Ruhlar" bir kahraman hakkında bir şiir değil, bir roman değil bir hikaye değildir. Bu, çeşitli öğeleri birleştiren sentetik bir çalışmadır. Özellikle ayırt edici özelliği, bir yerleştirme unsuru olan "Kaptan Kopeykin'in Hikayesi" dir. Chichikov'la hiçbir ilgisi yok, bu, Gogol'un Rusya'daki mevcut sosyo-politik duruma karşı tutumunu ifade ettiği bir kavrayış. Gogol, devrimci olarak adlandırılamaz, darbeyi savunmamıştır. Fakat Rusya'nın ahlak ve ahlak kurallarını unutmamasını istedi. Rusya'nın felâket yolunu göstermek için Gogol "Ölmüş Ruhları" nı yaratıyor. Gogol tarafından yaratılan ve "şiir" denilen tür, yazarın bu konuda yardımcı olur. Kitabın üçüncü cildi, yanmış ve ikincisi ise bitmemiş bırakılmıştır. Şiirin son bölümlerinde yazarın fikrine göre, Rus'un geleceğine ilişkin daha iyimser bir görüş "baştan sona" parlıyordu.
</ p>
